Mail id

sahity.navarashtra@gmail.com, dhagdhagtimumbai@gmail.com, tbnagpur@gmail.com, shri.vajradhari@gmai.com, dmatadar@gmail.com, kalyantimes2018@gmail.com, rahulmundhe1986@gmail.com, abhinavkhandeshdhule@gmail.com, response.asmant@gmail.com, dyedatkar@gmail.com, mynttimes@gmail.com, karyarambh@gmail.com, cmcybercrime@rediffmail.com, navamaharashtra@gmail.com, thanevaibhav1975@gmail.com, karalesir1978@gmail.com, dailykaldand@gmail.com, smartsobati@gmail.com, lokshahilive@gmail.com, abdmarathwadasathi@gmail.com, taranggoan@gmail.com, zunjarneta@gmail.com, dahanumitra@yahoo.com, marathwadasanchar2015@gmail.com, mahanayakemail@gmail.com, mumbainavarashtra@gmail.com, lalkarsangli@gmail.com, editorprabhat@gmail.com, goadoot@gmail.com, satyamarathined@gmail.com, chaufersanghrsh15@gmail.com, dainikkarnala@gmail.com, tufankrantipress@gmail.com, janakranti2012@gmail.com, janardanmoon@gmail.com, achukvarta@gmail.com, kanbapopalwar@gmail.com, balshalibharat02@gmail.com,

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

kashtachi kamai

Image
कष्टाची कमाई गणपत आणि श्रीपत हे दोघे जिवलग आणि लंगोटी मित्र. लहानपणापासून ते एकाच शाळेत शिकले आणि एकत्र वाढले. मात्र आज गणपत आपल्याच गावात शेती करून आपले घर चालवितो तर श्रीपत मोठ्या शहरात मोठ्या बंगल्यात राहून ऐशोरामचे जीवन जगतो. शाळेत शिकत असतांना दोघे ही फार हुशार नव्हते, पण अगदी ढ देखील नव्हते. गणपतचा स्वभाव अगदी भोळा आणि सहकारी वृत्तीचा तर श्रीपत मात्र खूपच चलाखी करायचा, बढाया मारण्यात हुशार आणि लबाडीमध्ये तर त्याचा कोणी हात धरू शकत नव्हते. त्याची तीच चलाखी आणि लबाड बोलण्याची वृत्ती त्याला त्या पदापर्यंत नेली तर गणपतच्या भोळ्या स्वभावामुळे तो गावी शेतातच राबत राहिला. श्रीपतने अनेक वेळा त्याला समजावून सांगितलं की, ' माझ्यासोबत शहरात चल, एका वर्षात बघ कसा मालामाल करतो, काय पडलंय या शेतात.' तेंव्हा गणपत म्हणायचा, ' नको तुझा बंगला, नको तुझी गाडी, मी इथेच खूप आनंदात आणि मजेत आहे. मला देवाने काय कमी केलंय, रोजचे दोन घास खायला मिळतात, राहायला घर आहे आणि काम करायला शेती आहे. अजून काय पाहिजे ? माणसाने जास्तीच्या पैश्याची हाव ठेवू नये, पॆसा माणसाला झोपू ही देत नाही आ...
Read more

कादंबरी - लक्ष्मी

Image
कादंबरी - लक्ष्मी प्रस्तावना -  कोरोना विषाणूने जगभर थैमान घातलेला असताना इथे घरात बसून मनाची ही घालमेल चालू झाली होती. सुरुवातीला काही दिवस आनंदात गेले पण लॉकडाऊनचा काळ वाढू लागला तसा मनाची बेचैनी देखील वाढू लागली. दिवसभर घरात बसून काय करावं ? या प्रश्नाचे उत्तर शोधताना अनेक पर्याय डोळ्यासमोर उभे होते. टीव्ही पाहणे, चित्रपट पाहणे, गाणी ऐकणे, जुन्या संग्रहातील फोटो अल्बम पाहणे, फोनवर गप्पा मारणे आणि पुस्तकाचे वाचन-लेखन करणे. अश्या अनेक पर्यायातून पुस्तक वाचण्याचा पर्याय निवडला. जून महिन्यात लक्ष्मीबाई टिळक लिखित स्मृतिचित्रे हे साडे पाचशे पानांचे पुस्तक रोज थोडे थोडे वाचून पूर्ण केलो. या पुस्तकातील नारायण वामन टिळक यांची पत्नी लक्ष्मीबाई ही लग्नाच्या वेळी निरक्षर होती. पण नारायणराव यांनी तिला साक्षर केले, नुसते साक्षर केले नाही तर तिच्या हातून साहित्य निर्मिती करून घेतली. याच लक्ष्मीबाईचा प्रभाव माझ्यावर पडला आणि मला एक कथा बीज सापडले. मुलींच्या शिक्षणाचे महत्त्व समाजाला कथेच्या माध्यमातून सांगावं तसेच या लॉकडाऊन काळातील वेळेचा सदुपयोग व्हावा म्हणून दिनांक 01 जुलै रोजी...
Read more

व्यर्थ न हो बलिदान

Image
           व्यर्थ न हो बलिदान सकाळी सकाळी रेडिओ ऑन केल्या बरोबर ती बातमी कानावर पडली आणि सविताच्या काळजाचे ठोके वाढले होते. पुलवामा येथे झालेल्या दहशतवादी हल्ल्यात 40 भारतीय सैनिक मारल्या गेल्याची ती बातमी होती. सविताने लगेच फोन हातात घेतला आणि एक नंबर डायल करायला लागली. आपने डायल किया हुआ नंबर अबी बंद है, थोडी देर बाद प्रयास करे वारंवार हेच वाक्य तिच्या कानी पडत होता. जशी जशी वेळ जात होता तशी तशी तिची बैचेनी वाढतच जात होती. परम तिचा मुलगा नुकतेच जागी झाला होता. अंथरुणातूच त्याने " आई ए आई " असा आवाज दिला पण तिला काही ऐकू येत नव्हते. तो उठून आईजवळ आला आणि तिचा पदर धरून ओढू लागला त्यावेळी ती भानावर आली. लगेच तिने परमला तोंड धुण्यास सांगून सासू-सासऱ्याकडे वळली. सासू सासरे अंगणात बाजावर शून्य नजरेच्या दृष्टीत आकाशाकडे पाहत बसले होते. तिने दोघांना त्या बातमी विषयी सांगितले तरी ते दोघे गप्पच बसले होते. तिला काही कळत नव्हते. ती म्हणाली, मी ह्यांना फोन लावत आहे मात्र फोन लागतच नाही, बंद आहे असे म्हणत आहे. काय भानगड आहे, मला तर काही सुचत नाही म्हणून ती...
Read more